Netvliesloslating
Bij een netvliesloslating komt er glasvocht achter het netvlies, waardoor deze loslaat. Het komt jaarlijks bij 1 op de 10.000 mensen voor en kan op elke leeftijd optreden. Ouderen lopen wel een groter risico en mensen die sterk bijziend zijn of waarbij iemand in de familie te maken heeft gehad met een netvliesloslating.
Wanneer het netvlies loslaat, wordt het voor een deel van de bloedtoevoer afgesneden. Hierdoor kan het netvlies niet meer goed functioneren en is de enige mogelijkheid om het netvlies weer vast te laten hechten, omdat er anders blijvende schade kan ontstaan. Het loslaten van het netvlies begint met een klein stukje, meestal als gevolg van een scheurtje in het netvlies. Bij een netvliesloslating kunnen de volgende symptomen voor komen: plotselinge daling van de gezichtsscherpte, een ‘’gordijn’’ dat in het oog meebeweegt, lichtflitsen zien, vertekeningen of ‘’eilandjes’’ van gezichtsuitval. Er dient direct contact op te worden genomen met de huisarts of oogarts. Afhankelijk van de oorzaak van de loslating, wordt het netvlies behandeld met laserchirurgie of door bevriezing. Met laserchirurgie worden gaatjes in het netvlies gedicht en bij bevriezing wordt er een litteken gevormd dat het netvlies op zijn plaats houdt. Als het netvlies binnen twee tot zeven dagen weer wordt vastgehecht, dan is de kans groot dat het gezichtsvermogen verbetert. Wanneer het netvlies al langere tijd los is of als er bloedingen of littekenvorming ontstaat, is de kans kleiner dat het gezichtsvermogen verbetert.
Netvliesloslating is een aandoening waarbij het netvlies, het lichtgevoelige gebied aan de achterkant van het oog, loskomt van de achterwand van het oog. Dit kan leiden tot vermindering van het zicht en zelfs blindheid. Netvliesloslating kan optreden als gevolg van beschadiging van de oogwand, oogontsteking, oudere leeftijd of andere aandoeningen die de oogwand kunnen beschadigen.
Er zijn verschillende behandelingen beschikbaar voor netvliesloslating, afhankelijk van de oorzaak en de ernst van de aandoening. Sommige behandelingen richten zich op het verminderen van de druk op het netvlies, terwijl andere behandelingen gericht zijn op het herstellen van de verbinding tussen het netvlies en de achterwand van het oog.
Een van de behandelingen voor netvliesloslating is cryotherapie, waarbij de oogarts een koude staaf op het oog gebruikt om het netvlies weer op zijn plaats te laten komen. Dit kan echter alleen worden gebruikt voor kleine gebieden van het netvlies.
Een andere behandeling is fotocoagulatie, waarbij een laser wordt gebruikt om het netvlies weer op zijn plaats te laten komen. Dit kan worden gebruikt voor grotere gebieden van het netvlies en kan ook worden gebruikt om bloedvaten te vernauwen die het netvlies los kunnen maken.
Een andere behandeling is vitrectomie, waarbij de oogarts kleine instrumenten gebruikt om het vocht te verwijderen dat de verbinding tussen het netvlies en de achterwand van het oog heeft verbroken. Dit kan worden gebruikt voor zowel kleine als grotere gebieden van het netvlies.
Sommige mensen met netvliesloslating kunnen ook een behandeling met medicijnen nodig hebben, zoals bloedverdunners of medicijnen die de bloedvaten in het oog verkleinen.
Het is belangrijk om te onthouden dat netvliesloslating een ernstige aandoening is en dat het belangrijk is om zo snel mogelijk een oogarts te raadplegen als er tekenen zijn van netvliesloslating, zoals plotseling vermindering van het zicht of vlekken in het zicht.