Inleiding

Je staat er eigenlijk niet bij stil, maar wist je dat het oog een zeer complex orgaan is? Onze ogen en hersenen werken samen, maar hoe werkt het oog zelf? Elk oog past voortdurend de hoeveelheid licht aan die erin valt, stelt scherp op voorwerpen die nabij- of verafgelegen zijn en produceert continu beelden die direct naar de hersenen worden gestuurd. Laten we kijken naar de bouw en functie van het oog;

In het kort

Via het hoornvlies (cornea) komt licht het oog binnen. Het hoornvlies heeft een bolle vorm, waardoor het licht goed op het netvlies (retina) geprojecteerd kan worden. Het netvlies bevindt zich achter in het oog en licht wordt daar door miljoenen lichtgevoelige cellen omgezet in beelden. Deze beelden zien wij echter nog niet, want daar hebben we de hersenen voor nodig. Het beeld wordt namelijk door de oogzenuw (nervus opticus) naar het ziencentrum van de hersenen geleid en pas dan worden de signalen omgezet in de beelden die je waarneemt. Feitelijk kun je het oog vergelijken met een fotocamera: beide projecteren lichtstralen via een lens en een diafragma op een lichtgevoelige plaat.

De ogen geven ongeveer drie tot vijf keer per seconde signalen door aan de hersenen.

Een fotocamera maakt echter veel meer beelden per seconde. En toch zien we scherp, hoe komt dit? De hersenen gebruiken meer informatie dan de signalen die via het oog binnenkomen. Andere hersendelen zijn namelijk ook verbonden met het ziencentrum en deze hersendelen zijn op hun beurt weer met andere delen verbonden. De informatie wordt gevormd door wat we voelen, ruiken, horen, onze verwachtingen en herinneringen. De hersenen combineren deze informatie met het beeld wat via de ogen binnenkomt, waardoor een gedetailleerd en vloeiend beeld ontstaat. Om goed diepte te kunnen zien is een samenwerking tussen onze twee ogen nodig. De hersenen krijgen twee opnames binnen die een beetje van elkaar verschillen en door deze te gebruiken om de positie van het voorwerp te bepalen, zien we diepte.